D.H.Lorens o slikarstvu

Priredio Milovan Novaković

 Izdavačka kuća „Atelje A22” sa zadovoljstvom obavještava javnost da je objavila knjigu „D. H. Lorens o slikarstvu”, koju je priredio i preveo teoretičar umjetnosti Milovan Novaković.

Ova knjiga predstavlja temeljnu studiju koja istražuje i analizira ključne aspekte promišljanja o slikarstvu jednog od najvažnijih književnika 20. vijeka. Dejvid Herbert Lorens nije prepoznat samo kao književni klasik, vrsni romanopisac, pjesnik i esejista, već i kao dubok poznavalac i tumač umjetnosti. Njegovi ogledi o slikarstvu ostavili su važan uticaj u 20. vijeku, i sve do danas nastavljaju da zaokupljaju imaginaciju pisaca o umjetnosti.

Ova knjiga pruža dubok uvid u Lorensovu strast prema slikarstvu, istovremeno nudeći vrijedne analize umjetnosti i umjetničkih djela kao izraza ljudskog duha. U uvodnoj studiji priređivač ove knjige postavlja Lorensova razmišljanja o slikarstvu i umjetnosti u širi kontekst njegovog književnog opusa, ali i istorije umjetnosti na prelazu iz 19. u 20. vijek, ističući duboku povezanost ovog pisca sa slikarskom umjetnošću.

Prvi put objedinjavajući na našem jeziku najvažnije Lorensove spise i odlomke o slikarstvu, ova publikacija je važna ne samo zbog svog akademskog značaja – kako u slikarskoj tako i u književnoj oblasti – već i zbog doprinosa boljem razumijevanju umjetnosti u širem smislu. Izdavačka kuća „Atelje A22” ističe da se u ovom obliku i obimu Lorensovi ogledi o slikarstvu nijesu pojavili ni na jednom drugom, pa čak ni izvornom piščevom engleskom jeziku, što ovu knjigu čini još vrednijom pažnje.

Oslanjajući se na sveobuhvatnu analizu Lorensovih djela, posebno njegovih eseja o umjetnosti, priređivač i prevodilac ove knjige, Milovan Novaković, otkriva nam ključne motive, koncept e i ideje koje je autor naglašavao u svom tumačenju umjetničkog stvaralaštva. Fokus je posebno stavljen na Lorensov pristup umjetničkim djelima kroz prizmu njegove opšte filozofske misli koja počiva na polarističkoj ontologiji, istražujući kontraste između tjelesnog i duhovnog, svjetlosti i tame, i ostale slične opozicije koje su oblikovale njegovo viđenje umjetničkih djela, epoha i tvoraca.

Kako ističe jedna od recezentkinja ovog izdanja, prof. dr Marija Krivokapić:

Iz izdanja pred nama ćemo se obavijestiti da pažljivo slušanje neposrednog trenutka sadašnjosti, koji je u svojoj suštini nešto drugo od sistematizovanog iskustva, pretpostavlja oslobađanje od navika koje nas ograničavaju na iskušeno, poznato i viđeno, a posebno od stabilne vizuelne metafore da je sve što jeste jednako onome što vidimo. [...] Samo temeljni poznavalac Lorensovog rada, ali i života, može adekvatno prevesti Lorensovu strastvenu i nepokolebljivu misao. [...] Pored toga, iz eseja koje je Milovan Novaković odabrao ne saznajemo samo o Lorensovom pogledu na slikarstvo – od vizuelnog oblikovanja u starom svijetu do savremenog mu doba – nego učimo i o njegovom opštem pogledu na svijet i pronalazimo ključeve za čitanje važnih jezičkih i vizeulnih izbora u Lorensovoj beletristici. Imajući u vidu da Lorensove eseje o slikarstvu niko do sada nije sakupio, čak ni na engleskom jeziku, smatram ovo izdanje izuzetno vrijednim doprinosom regionalnoj i svjetskoj nauci o engleskoj modernoj književnosti, anglistici uopšte, te teoriji umjetnosti. 

Objavljivanje ove knjige pomogao je Sekretarijat za kulturu Glavnog grada.

/>/>/>/>/>/>/>